Torens

Haagse Toren

Deze zeskantige toren - bijna uniek in Nederland - werd gebouwd tussen ongeveer 1420 en 1424. Zij stond los van de kleinere, ernaast gelegen kapel of kerk en moet aanvankelijk hebben gediend als waaktoren. Het grafelijke Binnenhof was immers dichtbij. Invallen vanuit zee waren niet denkbeeldig.
Naderhand is de kapel vergroot tot kerk en aan de toren gebouwd. Door blikseminslag op 29 december 1539 verbrandden delen van de toren, van de kerk en een aantal huizen. Keizer Karel V verleende het dorp Die Haghe daarna belastingvoordelen ten behoeve van de wederopbouw, ook omdat de toren en de luidklokken onderdeel waren van de kustverdediging. Herbouw volgde daarom snel.
Tussen 1861 en 1866 werd over de oude renaissancespits een gietijzeren ‘hoed' geplaatst, die de bijnaam ‘de slaapmuts' verwierf. Deze viel niet in de smaak en bleek bovendien veel te zwaar. Hij werd daarom tijdens de restauratie van de gehele toren - van 1951 tot 1957 - verwijderd, samen met de eronder in tact gebleven constructie uit 1541. Daarna werd een nieuwe torenbekroning gebouwd. Stukjes van de gietijzeren ‘slaapmuts' werden op een blokje hout geschroefd en verkocht om de actie voor een nieuwe torenspits financieel te steunen. Naar verluidt was de vraag zo groot, dat Gemeentewerken op den duur deeltjes van gietijzeren putdeksels gebruikte. Het ontwerp van de huidige, omvangrijker bekroning werd ontleend aan de zestiende-eeuwse vorm.

 

Al 600 jaar bij de Haagse Toren droge voeten

 

In het kader van 600 jaar Haagse Toren 1424 - 2024  heeft de afdeling Vastgoed van de Gemeente Den Haag onlangs een totaal verweerde peilsteen laten restaureren. Het werd - wanneer is niet bekend - in de torenmuur ingemetseld, links van de hoofdingang in het tweede torensegment. Het, in formaat niet aanzienlijke, steentje toont de wat raadselachtige tekst

 

5.19

____________

+ D P.

 

Het zou betekenen dat op de horizontale lijn de hoogte 5 meter en 19 cm boven Delflands peil is. Ook dit lijkt het bewijs waarom de toren, de kerk en het oude centrum met het Raadhuis op een zandrug, een strandwal werden gebouwd. Komend vanaf de Prinsegracht gaande door de Jan Hendrikstraat richting Grote Kerk bijvoorbeeld is een oplopende lijn op te merken. En er wordt immers informeel ook gesproken over 'het lage en het hoge Westeinde'. Ook de naam Geest (hooggelegen zandgrond) een benaming die al in 1316 voorkomt en heden begint aan de Torenstraat duidt daarop.

 

steen 1.png 

steen 2.png

Zo was het .... en zo is het geworden (foto's stadsbeiaardier Gijsbert Kok)

 

 

 

 

 

P1030628.JPG